Wijnand Geuze

Als kind kreeg Wijnand de bijnaam ‘De Professor’. Niet omdat hij een boekenwurm was, integendeel. School vond hij maar niks. Wijnand wilde juist leren van de wereld om hem héén. Nieuwsgierig observeerde hij het gedrag van zijn klasgenootjes en analyseerde wat hij zag. “Waarom is Lieke opeens zo druk als ze haar spreekbeurt moet houden?” vroeg hij zich af. En: “Waarom doet Rick altijd zo druk op het schoolplein, maar wordt hij verlegen als hij moet voorlezen?”

Hij observeerde en analyseerde erop los, maar zijn nieuwsgierigheid werd vaak bestempeld als bijdehand. Wiebelend op zijn stoel van de energie vonden leraren hem maar lastig en dat hij niet zonder meer achter de kudde aanliep was maar raar. “Omdat iedereen het denkt... hoeft het toch niet wáár te zijn?”, vond Wijnand.

Tijdens de middelbare school en zijn studie hield Wijnand zich wederom meer bezig met de mensen om zich heen dan met studeren. Hij wilde er niet persé bij horen, maar erbij zijn. Hij wilde ervaringen opdoen. Onder de mensen zijn. Ontdekken wie hij was… Zijn opleiding tot binnenhuisarchitect was hier niet de plek voor, dus stopte Wijnand met zijn studie.

Een tijd lang werkte hij in de horeca. Van achter de bar kon hij volop zijn sociale skills oefenen. Hij genoot ervan, maar ondertussen begon er iets te knagen vanbinnen. Dat de horeca geen langetermijnplan was, dat wist hij. Het probleem was dat hij geen idee had wat hij dan wél met zijn leven wilde doen! Op een nacht lag hij met zijn ogen opengesperd in bed. Hij kon weer eens niet slapen, staarde naar het plafond van zijn studentenkamer en probeerde te bedenken wat hij wilde en waar hij goed in was...

Inmiddels heeft Wijnand al 12,5 jaar zijn eigen fotostudio.

Een tijd lang richtte hij zich vooral op familieportretten en vrijgezellenfeesten. Er kwamen groepen van zo’n 20 vrouwen tegelijkertijd in de studio onder het concept om model te leren staan. In de praktijk dronken ze champagne en mochten ze met gekke hoedjes op de foto. Ook opa’s, oma’s en stuiterende peuters legde hij vast. Dit was leuk voor een tijdje, maar Wijnands interesse verschoof toen LinkedIn belangrijker begon te worden. Hij kreeg steeds vaker aanvragen om profielfoto’s te maken en dit was toch wel een andere tak van sport. Dit was serious business.

In plaats van families en dronken vrouwen te laten lachen, moest hij opeens 1 op 1 met mensen aan de slag. Tegen die tijd had hij ruim tienduizend mensen gefotografeerd, dus lukte dat aardig, maar échte voldoening haalde hij er niet uit. Ook al kreeg hij complimenten over zijn werkwijze... als klanten de foto’s bekeken waren ze zelden écht enthousiast. Soms mompelden ze dat ze tevreden waren, maar vaker was de reactie: “Het valt wel mee”, “Goh, niet écht lelijk” of “Tja, beter wordt het niet hè…”.

Hierna kon Wijnand niet meer genieten van zijn werk. Elke keer dat iemand zei “Ik ben niet fotogeniek” voelde dat als een stomp in zijn maag. En je moet weten: 90% van de mensen zegt dit. Moest hij stoppen met fotografie? Er moest sowieso iéts veranderen, want op deze manier ging hij keihard richting een burn-out...

Wijnand ging op zoek naar een coach en volgde intensieve trainingen om te onderzoeken wie hij nou eigenlijk was en wat hij wilde met zijn leven. Hij kwam erachter dat hij niet wilde stoppen met fotografie. Nee. Hij wilde juist mensen hélpen om zich beter te voelen over zichzelf. Hij wilde bewijzen dat IEDEREEN fotogeniek kan zijn. Iedereen.

Vanaf dat moment dook Wijnand de diepte in. Hij wilde zijn frustratie omzetten in iets positiefs: motivatie om mensen van hun camera-angst af te helpen. Hij las over de psychologie achter onzekerheid en omringde zich met coaches, gedragswetenschappers en psychologen. Hij liet zich opleiden tot NLP-coach en ging in de leer bij Peter Hurley, een van de beste portretfotografen ter wereld. Vanaf dat moment werden zijn leven en werk alleen maar leuker.

LINK Fotografie is inmiddels gespecialiseerd in charisma coaching. Met zijn vriendin Floortje Auceps geeft Wijnand trainingen en workshops over charisma en als spreker vertelt hij over zijn unieke visie op portretfotografie en coaching. Wanneer hij nú een klant heeft die onzeker is over zichzelf, is het niet zijn doel om een ‘mooie’ foto te maken. Het is Wijnands doel om die persoon zelfvertrouwen en charisma te geven. Want wanneer dát lukt… krijg je vanzelf de beste foto’s.